"Dogon ya gali. Dawny świat Dogonów" - to najnowsza, obszerna publikacja Lucjana Buchalika na temat życia afrykańskiego plemienia. Promocja książki odbędzie się 16 grudnia o 17.30 w klubie Spinoza. Każdy z gości będzie mógł wylosować egzemplarz albumu bądź afrykańską niespodziankę.
W programie: spotkanie z autorem oraz prezentacja książki, multimedialne opowieści afrykańskie przy orzeszkach prosto z Ouagadougou, a dla odważnych - możliwość degustacji tradycyjnego piwa afrykańskiego.
Lucjan Buchalik jest etnologiem afrykanistą, w 1986 roku uzyskał dyplom magistra etnografii na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1997-99 był słuchaczem Podyplomowego Studium Muzealniczego przy Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie etnologii uzyskał w 2008 roku na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 1997 roku prowadzi zajęcia z zakresu Antropologii Społeczeństw Pozaeuropejskich w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Śląskiego, w 2003 roku podjął pracę w Muzeum Miejskim w Żorach, którego jest dyrektorem.
RECENZJA:
Książka Lucjana Buchalika „Dogon ya gali. Dawny świat Dogonów” w swoim założeniu chce być monografią szeroko prezentującą dawną i współczesną kulturę Dogonów – jednego z najbardziej znanych ludów afrykańskich, żyjącego na pograniczu Mali i Burkiny Faso. Ostatnie całościowe omówienie kultury Dogonów ukazało się w połowie XX w. i dotyczyło ono Dogonów zamieszkujących w tzw. „Falezach” i na Płaskowyżu Bandiagary. Od tego czasu nikt nie podjął próby przedstawienia w miarę pełnego obrazu tego ludu. Natomiast w języku polskim opublikowano tylko jedną obszerną pracę o Dogonach autorstwa Marcela Griaulea, najwybitniejszego ich badacza. Z pewnością to wszystko uzasadnia powstanie monografii o Dogonach w języku polskim. Wydaje mi się także, że do realizacji tego zadania dobrze przygotowany jest Lucjan Buchalik, autor książki, doceniany w środowisku polskich afrykanistów badacz tego regionu i ludu. Przemawia za tym jego dobre opanowanie bazy źródłowej, a szczególnie wykorzystanie własnych badań terenowych, które zostały przeprowadzone podczas kilku sezonów badawczych, począwszy od 1985 r. do dzisiaj.
prof. UKSW dr hab. Jarosław Różański OMI