Narracja wystawy wprowadza w lata 70-80. ubiegłego wieku, kiedy to miasto Żory podlega szybkim przemianom urbanistycznym i demograficznym, związanym z rozwojem przemysłu na terenie Rybnickiego Okręgu Węglowego. Zmiany te radykalnie wpływają na charakter kulturowy i przestrzenny Żor.
300 eksponatów Muzeum Miejskiego w Żorach , które wchodzą w skład tworzącej się wystawy „Nasza Tożsamość” zostało zdigitalizowanych , zaś ich cyfrowe wizerunki zostaną udostępnione przez internet do wirtualnego ogladania.
Akcja ta realizowana jest w ramach projektu ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Kultura cyfrowa 2016” przez żorską „Fundację Sztuka” we współpracy i partnerstwie z Muzeum Miejskim w Żorach.
Narracja wystawy wprowadza w lata 70-80. ubiegłego wieku, kiedy to miasto Żory podlega szybkim przemianom urbanistycznym i demograficznym, związanym z rozwojem przemysłu na terenie Rybnickiego Okręgu Węglowego. Zmiany te radykalnie wpływają na charakter kulturowy i przestrzenny Żor. Wystawa opisuje zmiany kulturowe i pokoleniowe, które dokonały się na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat, kiedy to Żory, z małego miasteczka śląskiego o charakterze rolniczo-rzemieślniczym, zmieniają się w modelowe miasto socjalistyczne, będące zapleczem siły roboczej dla powstających zakładów przemysłowych Rybnickiego Okręgu Węglowego. Hermetyczna, w miarę jednorodna społeczność autochtoniczna musiała stawić czoło nieznanym dotąd zjawiskom, związanym z odmiennym bagażem kulturowym ludności przyjezdnej oraz zaakceptować zmiany zachodzące w krajobrazie urbanistyczno-przestrzennym miasta. Ta sytuacja działała także w drugą stronę, ludność napływowa będąca zróżnicowana kulturowo, przyjeżdżając w nieznane, wchodziła w nową przestrzeń, której nie znała i nie rozumiała. Zderzenie kultur było nieuniknione, a proces zmian trudny do przewidzenia.
Jednym z elementów wystawy jest odtworzone wnętrze mieszkania na „osiedlu mieszkaniowym”. W pewnym momencie wchodzimy bezpośrednio do typowego wnętrza mieszkalnego w bloku z wielkiej płyty. Na niewielkiej przestrzeni pomieszczenia przechodniego urządzone zostało modelowe wnętrze klasycznego M-4, czyli fragment dużego pokoju (stołowego) oraz młodzieżowego (małego). Na lewo od wejścia zaaranżowany został pokój młodzieżowy (mały), w którym dominującą rolę pełni meblościanka ze zintegrowanym, składanym tapczanem. Zajmuje ona prawie całą ścianę naprzeciwko okna. Na meblościance poukładane zostały przedmioty codziennego użytku oraz te, związane z nauką. Dominują tutaj książki szkolne, zeszyty oraz pomoce szklone i akcesoria plastyczne. Nie brakuje też literatury popularnej, w postaci pozycji wydawniczych opisujących przygody Tomka Wilmowskiego czy Winnetou.
Całość scenografii dopełniają zespół obiektów związany z fascynacjami muzycznymi młodzieży tamtego okresu (plakaty z wizerunkiem popularnych piosenkarzy i zespołów, takich jak na przykład Modern Talking, Wham!, Samantha Fox, Duran Duran) oraz kolekcjonerstwem (puszki po piwie i napojach gazowanych, klasery ze znaczkami i monetami).
Po prawej stronie pomieszczenia znajduje się zaaranżowany pokój stołowy (duży) z typowym wyposażeniem tamtych lat, czyli segmentem na wysoki połysk, fotelami oraz ławą. Zespół wyposażony został w typowe sprzęty domowe, takie jak kolorowy telewizor, szkło, kryształy, kieliszki czy pamiątki rodzinne. Na wprost ściany okiennej umieszczony został kącik wypoczynkowy składający się z dwóch foteli i ławy. Fotele przykryto narzutami oraz przyozdobiono małymi poduszkami. Na ławie ustawione zostały szklanki z niedopitą do końca parzoną kawą, cukierniczka oraz kryształowy wazon. Na ławie leżą kolorowe czasopisma (Panorama, Auto Motor Sport) oraz prasa codzienna (Trybuna Robotnicza, Trybuna Ludu).
W obu częściach ekspozycji na podłodze zostało położone charakterystyczne linoleum, a na nim dywany. Wystrój dopełniają kwiatki doniczkowe, typowe dla tego okresu, czyli fikus i paprotka. (tg)
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.