- ZROBIŁ SIĘ PROBLEM  -

Anna B.  jest mieszkanką przykopalnianego osiedla w Pawłowicach. Z zaprzyjaźnionymi sąsiadkami od lat dokarmia bezdomne koty pomieszkujące w piwnicy jej bloku, swego czasu nawet 10-osobową, kocią rodzinę. Nie wszystkim jednak odpowiada towarzystwo zwierząt. - Ta wojna od niedawna taka – mówi pani Ania. - Tyle lat nikomu nie przeszkadzały i nagle zrobił się problem. Co otworzymy drzwi, to ktoś je zaraz zamyka, nie mówiąc o okienkach piwnicznych. To niby w trosce o małe dzieci – dopowiada.

Jak zapewnia Marzena Kuchta, specjalista w leczeniu chorób psów i kotów w Żorach i Pawłowicach - dzikie zwierzęta, z reguły, „nie pchają się” do ludzi. Nie zdarza się, żeby kot zaatakował – skoczył i ugryzł. Musiałby mieć powód, być do tego zmuszonym, samemu zostać zaatakowanym. Pies, to co innego – dodaje.

Przyjaciółki kociej gromady mówią o przejawach agresji wobec swoich podopiecznych – kopniakach, rzucaniu niedopałków tak, by trafiły w ruchomy cel. Powody niechęci mogą być różne.
- Lokatorzy skarżyli się na obsikane i obsrane - bo tak to trzeba nazwać – wycieraczki. Odchody były też w piwnicach - mówi Marcin Musiał z Referatu Ochrony Środowiska i Rolnictwa Urzędu Gminy Pawłowice. - Problemy z tego tytułu ma też Administracja. Co roku lokatorzy zgłaszają potrzebę odpchlenia klatek.

                                                              - NA LITOŚĆ BOSKĄ!  -

Z końcem września w piwnicach klatek A i B bloku pani Ani przeprowadzono dezynsekcję. Dwa dni później pani B., wychodząc z klatki, dokonała szokującego odkrycia.
- Kotki leżały blisko schodów, razem, w rządku. Nie mogły się na nogach utrzymać, jakby były po jakiejś narkozie. Około 11. zabrane zostały najsłabsze – dwa małe i jeden chudy taki. Trzy pozostałe ostatkiem sił pouciekały – opowiada. Jej mąż bardzo żałuje, że tego nie sfotografował. Widok zaskoczył również sąsiadkę pani Ani. - Na litość boską, pomyślałam, jak zobaczyłam te kotki - bez sił, z pokrwawionymi pyszczkami. Nie mogłam spokojnie pójść do kościoła w niedzielę.
- Rzeczywiście, otrzymaliśmy telefon od państwa B., gdy zauważyli koty leżące przed klatką – potwierdza Marcin Musiał. - Były osowiałe, więc je wyłapaliśmy i zawieźliśmy do schroniska w Rybniku, z którym mamy podpisaną umowę. Pozostałe koty, czyli dwie kotne kotki i jeden młody, jak się nie mylę, zostały na wolności i hasają sobie po klatkach.

                                                                WYKOŃCZYĆ KOTA

O prawdopodobną przyczynę stanu zwierząt zapytaliśmy weterynarza:
- W większości przypadków koty wykańcza białaczka i koci katar. Zostają tylko najsilniejsze osobniki. Nie ma też co przesadzać w drugą stronę i ratować na siłę – przyznaje Marzena Kuchta. Tylko dlaczego pawłowickie koty „zachorowały” dokładnie w tym samym czasie i miejscu? Weterynarz przypuszcza, że mogły zatruć się czymś przez pokarm, być może trutką na szczury. Praktycznie każdy może się w takową zaopatrzyć. Niska cena, dostępność i sposób jej podawania może być groźny nie tylko dla zwierząt. Wszyscy znamy różowe granulki sypane w kątach piwnic, popularne są też pasty z dodatkiem hormonów wabiących i obliczonym na kilka dni czasem działania. Do wyboru jest jeszcze płyn do nasączania pożywienia i kolorowe kulki przypominające cukierki – sprawdziliśmy w pawłowickim GS-ie. A trutka, to przecież nie jedyny sposób na zamordowanie kota.
Są też bardziej wyrafinowane metody, o których, choć bez wdawania się w szczegóły, zdradzono nam, że na ich temat powiedzieć mogą coś więcej, np. inni miłośnicy zwierząt – np. hodowcy gołębi pocztowych. „Wysłużonego” pupila najprościej zresztą pozbyć się, oddając go do schroniska. Możemy być pewni, że z tęsknoty zagłodzi się na śmierć.
- Podczas dezynfekcji piwnic trzeba odseparować zwierzęta od odkażanych pomieszczeń na 24 godziny. Pies przeżyje, ale opary środków chemicznych mogą zabić kota – ostrzega Marzena Kuchta.

Trudno rozstrzygnąć jednoznacznie, co było przyczyną zatrucia kotów. Czy - jak sugeruje Marcin Musiał z Urzędu Gminy – stały się ofiarami przypadku, czy ktoś im pomógł. Póki co, bez odpowiedzi pozostaje też pytanie, co stanie się z kotami, którym udało się przeżyć dezynfekcyjną hekatombę. W myśl ustawy z 1997 roku o ochronie zwierząt do obowiązków Gminy należy zająć się bezdomnymi zwierzętami.
W Żorach problemem są nie bezdomne koty a bezpańskie psy. - Azyl prowadzony przez ZTK i opłacany ryczałtem przez miasto właściwie nie przyjmuje kotów, chyba, że trafi się zagubiony pers, ale to raczej rzadkie przypadki. Schronisko w Mysłowicach, z którym mamy podpisaną umowę o współpracy, odbiera od nas psy i to tylko w granicach ustalonego limitu – mówi Dorota Marzęda, rzecznik prasowy Urzędu Miasta.

                                           "DZIKIE ZWIERZĘ NIE NADAJE SIĘ DO ADOPCJI"

- Zapewniamy zwierzętom pobyt w schronisku, płacimy abonament. Na wezwanie przyjeżdżają i zabierają zwierzę. Na tym kończy się nasza rola – wyjaśnia Marcin Musiał z Pawłowic. Sęk w tym, że o ile schwytany pies ma szansę na adopcję, o tyle bezdomny kot – nie. Dlaczego? – Bo to dzikie zwierzę. Nie nadaje się do adopcji. W schronisku pozostanie do „końca życia” – powiedziano nam w rybnickim „bidulu” dla zwierząt.

- Wolno żyjących kotów właściwie się nie wyłapuje. Trudno je schwytać – mówi Aniela Orzołek z Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Zabrzu. – U nas wyłapuje się tylko koty chore, albo przeznaczone do sterylizacji czy kastracji. W takich przypadkach tzw. karmicielki, opiekujące się grupami kotów, wypożyczają ze schroniska samozatrzaskową klatkę z pokarmem wewnątrz i próbują zwabić zwierzę. Taka akcja trwa nawet kilka godzin, a czasem trzeba próbować raz jeszcze.
 

                                                                 AKCJA STERYLIZACJA

Żorskie kocie mamy pomagają też zwierzętom na działkach - dają im jeść, odpchlają, odrobaczają. Te, które stać i uda im się kota złapać – nawet poddają zwierzę sterylizacji. Przyprowadzonym przez nie kotom zabieg robi się taniej – mówi Marzena Kuchta. W Zabrzu, podobnie jak we Wrocławiu i innych miastach w Polsce, by zapanować nad populacją kotów, schroniska - współpracując z karmicielkami, lecznicami dla zwierząt i samorządami - przeprowadzają co roku dotowaną akcję sterylizowania i kastracji bezdomnych kotów. Zwierzętom delikatnie nacina się ucho, by uniknąć pomyłki i nie wyłapywać bezpłodnych już kotów w celu powtórnego poddania ich zabiegom. - Wychodzę z założenia, że lepiej mieć w bloku 2, 3 wysterylizowane koty, żeby miały dach nad głową i mogły się spokojnie zająć badziewiem pod tytułem szczury, myszy, karaluchy, niż wydawać pieniądze na firmy deratyzacyjne, których usługi kosztują naprawdę ciężkie pieniądze, a efekty są – tak naprawdę – mierne – stwierdza Marzena Kuchta.

                                                                             DA SIĘ?

Na wrocławskich osiedlach kotom stawia się drewniane domki, w których mogą swobodnie mieszkać. Tym samym problem z uciążliwymi szkodnikami znika. Jak możliwa jest taka symbioza? Może wystarczy dobra wola w imię tej samej ustawy o ochronie zwierząt, w której czytamy m.in. że rada gminy może w drodze uchwały przyjąć program zapobiegający bezdomności zwierząt, obejmujący w szczególności sterylizację albo kastrację. Koszty realizacji programu, o którym mowa, ponosi gmina.
– Jesteśmy jak najbardziej otwarci wobec mieszkańców. Jeżeli na piśmie, z imienia i nazwiska zgłoszą problem, mamy obowiązek sprawę rozpatrzyć – wyjaśnia Marcin Musiał. - Na tę chwilę opcji ze sterylizacją nie ma, bo nie ma takiego wniosku – informuje.

Żyjemy razem, psy, koty, ludzie i zwierzęta. Jedni chcą, drudzy muszą. Są tacy, którzy nie mogą bez siebie żyć. Nawet, jeśli wspólne egzystowanie rodzi konflikty – jak w każdym związku – trzeba je umieć rozstrzygać. Pytanie, czy rozwiązaniem jest pójście po najniższej linii oporu. Kamila Hus

Dzikie koty z bloku pani Anny, którym - póki co - udało się przetrwać na wolności:

"Czarna" w zeszłym roku o mały włos straciłaby tylną łapę. Kończyna dosłownie cudem zrosła się.

Maluszka ze zdjęcia pani Ania od jakiegoś czasu nie widuje...

Jedno z dzikich kociąt, które pani Anna próbowała uratować. Nie pomogły wzmacniające zastrzyki od weterynarza. (zdj. ab)

Wychudzony powoli wraca do formy. Zaczął jeść.

Przy drzwiach mieszkania jednej z sąsiadek koty zawsze mogły znaleźć schronienie, o ile mogły wejść do klatki.