Poważne kłopoty zdrowotne dziewczyny zaczęły się w 2005 r. 10-letnia wówczas Patrycja spędzała z dziadkami wakacje. Już tam zaczęła kuleć. - Myślałam, że to przez odciski na nogach. Miałam niewygodne buty – mówi. Jednak po powrocie do kraju pojawiły się kolejne objawy – bóle nóg, kręgosłupa, paraliż. - Córka schyliła się kiedyś nad biurkiem, by odrobić zadanie i zaczęła krzyczeć, że nie może się ruszyć, zastygła w tej pozycji – opowiadała nam pani Marlena, mama Patrycji. - Do tego doszło ogromne osłabienie, pocenie się, zmiany na oku – wyglądało, jakby było poparzone.

W styczniu 2006 r. po raz pierwszy znalazła się w szpitalu. Wtedy nikt nie przypuszczał, że odtąd będzie to drugi dom Patrycji. W klinikach, m.in. w Warszawie, Otwocku, Gliwicach i Sosnowcu, spędzała długie miesiące. Wciąż przenoszono ją z oddziału na oddział, szukano właściwej diagnozy. W listopadzie 2006 r. padła straszna diagnoza- szpiczak mnogi. - To jest bardzo agresywny nowotwór. Wszyscy przeżyliśmy wtedy ogromny szok, załamanie, niewyobrażalny strach - mówi pani Marlena. Patrycja była poddawana wszelkim możliwym badaniom. Ostatecznie wykluczono szpiczaka.

Niestety, każda kolejna diagnoza okazywała się nietrafiona – także ta o gruźlicy kości. Zanim jednak lekarze z Międzylesia postawili prawidłową diagnozę – młodzieńcze zapalenie stawów, borelioza i choroba Scheuremanna, dziewczyna spędziła w klinikach 4 lata, w tym ponad pół roku w klinice w Otwocku – jedynej, która zajmuje się leczeniem gruźlicy kości. - Jechaliśmy 400 km. Był czwartek, sroga zima, mróz, a w klinice powiedzieli, że nie ma miejsc. Kazali stawić się we wtorek. Nie wiem, co byśmy zrobili, gdyby nie pomoc rodziny, mieszkającej 150 km od Otwocka, u której mogliśmy się zatrzymać – opowiada pani Marlena. Przez kilka miesięcy musiała nosić gips na cały kręgosłup. Jej mama jeździła do niej co kilka dni. Na dojazdy, jedzenie, telefony, szły ogromne pieniądze. - Bardzo pomogła nam rodzina, bez nich nie dałabym sobie rady. Mój syn przez rok praktycznie był bez matki – mieszkał u dziadków, strasznie przeżywał chorobę siostry.

Patrycja strasznie cierpiała. Kiedy miała atak, nawet najmniejszy ruch wiązał się z potwornym bólem. - Bywało, że już nie wiedziałam, co mam robić. Polewałam ją nawet święconą wodą. Zjadała najsilniejsze leki przeciwbólowe całymi paczkami, krzyczała tak, że było to słychać w całej klatce – mówiła nam rok temu pani Marlena. Nie wszyscy jednak wierzyli, że ból jest tak ogromny, wmawiali mamie, że Patrycja symuluje. - Traktowano mnie jak chorą psychicznie, nie dowierzano, że mnie naprawdę boli – dodaje Patrycja.

Sytuacja zmieniła się na lepsze latem zeszłego roku. Kiedy lekarze postawili właściwą diagnozę i podali Patrycji nowe leki, jej stan znacznie się poprawił. Dziewczyna potrafiła nawet, przy pomocy rodziny, przejść kilka kroków, co wcześniej było nie do pomyślenia. - To jest przegrana walka z czasem – przyznała pani Marlena, podczas naszej rozmowy w sierpniu. - Gdyby wcześniej postawiono trafną diagnozę, Patrycja prawdopodobnie by chodziła. Teraz konieczne są operacje.

Pierwsza odbyła się 10 grudnia w Instytucie Reumatologii w Warszawie. Polegała na plastyce lewego stawu biodrowego endoprotezą. - Kilka dni po operacji, córka stanęła o kulach i przeszła rehabilitację. Do domu wróciłyśmy 18 grudnia – mówi pani Marlena. Do Warszawy wróciły 4 stycznia – na 7 została zaplanowana operacja prawego biodra. Operacje sfinansował NFZ. Przez kolejne trzy miesiące, Patrycja będzie musiała chodzić o kulach . - Musi na siebie bardzo uważać, żeby endoproteza nie wypadła i poddać się długiej rehabilitacji – dodaje mama dziewczyny.

Leczenie Patrycji jest bardzo kosztowne. Pani Marlena nie może pracować, ponieważ Patrycja wymaga opieki, a pobyt w szpitalach również wiąże się ze sporymi wydatkami. Rodzinę wspomaga Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom w Żorach, jednak potrzeby są znacznie większe. Wszystkich chętnych prosimy o wsparcie rodziny Patrycji. Podajemy numer konta, na który można przekazywać datki. Marlena Brzyszkowska ING BANK ŚLĄSKI 48 1050 1676 1000 0090 6633 5754 z dopiskiem: Dla Patrycji. Można też przekazać na jej rzecz 1 % podatku za pośrednictwem Fundacji Ochrony Zdrowia i Pomocy Społecznej w Jastrzębiu Zdroju (nr KRS 00000512009). Koniecznie z dopiskiem: na leczenie Patrycjii Brzyszkowskiej.  Ola Kowol

Czytaj więcej – portal zory24.pl: „Pomożesz?” z 18 marca 2009, „Na dobrej drodze” z 3 sierpnia 2009.